چرا تراپی؟ رایج‌ترین دلایل برای مراجعه به یک تراپیست

رایج‌ترین دلایل برای مراجعه به یک تراپیست

افراد به دلایل متعددی به دنبال تراپی یا روان‌درمانی هستند؛ دلایلی همچون استرس روزمره، مشکلات زناشویی، فوبیا و عادات مضر. درست آن لحظه‌ای که تصمیم می‌گیرید به دنبال دریافت کمک باشید، دیگر هیچ مشکلی نه خیلی بزرگ به حساب می‌آید و نه خیلی کوچک. این فهرست شامل برخی از رایج‌ترین دلایلی است که باعث می‌شوند افراد به دنبال روان‌درمانی باشند:

اعتیاد

مصرف مواد- از الکل گرفته تا تنباکو یا مخدرها- غالبا راهکاری برای مقابله با یک مشکل مزمن و حل‌نشده به حساب می‌آید. همین موضوع، در مورد رفتارهایی مانند قمارِ دردسرساز، پرخوری و استفراغ عامدانه در افرادی که با اختلال تغذیه مواجه هستند نیز صادق است.

یک روانشناس، قادر است هم یک رفتار مشکل‌ساز را شناسایی کند و  هم علت اصلی آن را بیابد؛ علتی  که ممکن است ناشی از استرس، افسردگی یا تجربیات دوران کودکی باشد.

روانشناسان، همچنین نقش یک حمایت‌گر را ایفا می‌کنند و از اعضای خانواده‌ای که با معضلِ اعتیاد یکی از عزیزانشان درگیر هستند، حمایت می‌کنند. درمان، چه از نوع انفرادی و چه از نوع گروهی، می‌تواند به اعضای خانواده و سرپرستانِ فرد درگیر با اعتیاد کمک کند تا به درک بهتری از شیوه‌ی حمایت در مسیر بهبودی عزیزشان دست یابند و البته بتوانند با احساسات خود نیز کنار بیایند.

اضطراب و استرس

استرس‌های مرتبط با برخی موقعیت‌های خاص، جزو استرس‌های غیرمعمول به حساب نمی‌آیند؛ مانند استرس ناشی از مرور یک اجرا، اولین قرار ملاقات یا سخنرانی در مدرسه. یک درمانگر، در راستای تشخیص منابع استرس‌زا در زندگی‌تان، با شما همکاری می‌کند و یک راهکارِ سالم را در جهت مقابله با شرایط مذکور پیش روی شما قرار می‌دهد.

از طرفی دیگر، اگر توانایی مدیریت اضطراب و استرس روزمره را ندارید، کمک گرفتن می‌تواند مفید واقع شود. استرس و اضطراب مزمن، می‌تواند باعث مشکلات دیگری- مانند اختلال خواب، عادات مضر و افسردگی- شود. باید توجه داشته باشید که ممکن است اضطراب، هرگز به طور کامل از بین نرود؛ پس شما می‌توانید از طریق مراجعه به درمانگر، از روش‌های مدیریت علائم آن آگاه شوید.

اعتماد به نفس، خودباوری و حمایت‌گری

در پاره‌ای از موارد، درمانگر در نقش یک راهنما قرار می‌گیرد و به شما کمک می‌کند تا توانایی‌های بالقوه‌ی خود را شناسایی کنید، روی مهارت‌های ارتباطی خود کار کنید و انگیزه‌ی لازم را در پیشبرد این اهداف پیدا کنید. صحبت کردن با یک درمانگر، می‌تواند به افراد کمک کند تا مشکلات خود را به طور شفاف مشاهده و در راستای رفع آن‌ها اقدام کنند.

باید توجه داشت که صحبت کردن با یک درمانگر، همانند صحبت کردن با یک دوست نیست. روانشناسان، در راستای اینکه شنوندگانی دقیق و بی‌طرف باشند، آموزش‌های فراوانی دیده‌اند. یک درمانگر، در زمان مناسب شما را به چالش می‌کشد تا بتوانید آن دسته از الگوهای فکری یا رابطه‌ای که به مسیر پیشرفتِ شما کمک نمی‌کنند، شناسایی کنید.

افسردگی

افسردگی یکی از متداول‌ترین معضلاتِ سلامت در ایالات متحده به حساب می‌آید که افراد را در هر سن، جنسیت و نژاد تحت تاثیر قرار می‌دهد. بر اساس یافته‌های موسسه ملی سلامت روان (NIMH) بیش از هفده میلیون بزرگسال در ایالات متحده، حداقل یک دوره افسردگی شدید را در سال 2017 تجربه کرد‌ه‌اند.

افسردگی، عملکرد روزانه‌ی فرد را دچار اختلال می‌کند. این موضوع می‌تواند بر کار، روابط، خواب، سطح انرژی و اشتهای شما نیز تاثیرگذار باشد. افسردگی، غالبا با احساس ناامیدی، درماندگی و گناه همراه است. تراپی می‌تواند به شما کمک کند تا علت افسردگی خود را کشف و علائم آن را مدیریت کنید؛ فرآیندی که در نهایت به تسکین عمومیِ علائم و روان منجر خواهد شد.

فقدان و اختلال سوگ

کنار آمدن با مرگ همسر، والدین، فرزند یا دوست، آن هم به تنهایی، ممکن است بسیار دشوار باشد. حتی اگر بعدِ از دست دادن عزیزان‌تان زمان و فضایی را به قصد سوگواری در نظر بگیرید، باید در نظر داشته باشید که غم و اندوه، گستره‌ی زمانیِ مشخصی ندارد و می‌تواند باز چهره‌ی خود را عیان سازد. انکار کردن سوگ، می‌تواند باعث تداومِ غم و اندوه و مشکلات مربوط به آن شود.

گفتگو با یک روانشناس در مورد احساسات‌ خویش، می‌تواند به شما کمک کند تا با مصیبت وارده کنار آمده و آن را بپذیرید. از آن جهت که غم و اندوه می‌تواند نتیجه‌ی تجاربِ غیرمرتبط با مرگ باشد، صحبت با یک درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا آنچه را که به غم و اندوه شما مرتبط است درک کنید و با آن روبرو شوید.

بیماری‌ها

هر بیماری جدی، چه برای شما و چه برای یکی از عزیزان‌تان، می‌تواند یک پیشامدِ ویرانگر باشد. در دوره‌ی بیماری، ممکن است با طیف وسیعی از احساسات مواجه شوید؛ از خشم و انکار گرفته تا غم و اندوه و پشیمانی. تراپی، می‌تواند در مسیر مواجهه و کنار آمدن شما با احساسات و علائم ناشی از بیماری کمک‌کننده باشد.

همین موضوع در مورد بیماری‌های روانی نیز صادق است. بر اساس گزارش سازمان خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد (SAMHSA)، سالانه بیست درصد از آمریکایی‌ها، تحت تاثیر بیماری‌های روانی قرار می‌گیرند؛ یک بیماری روانی که می‌تواند مواجهه و مقابله‌ی تک‌نفره با آن امری دشوار باشد.

درمان‌های روان‌شناختیِ نتیجه‌بخش و متکی بر شواهد، برای اغلب مشکلات سلامت روان قابل‌استفاده هستند.

انواعِ فوبیا

از ترس از بارداری و زایمان (توکوفوبیا) تا اختلالات اضطرابی مانند آگورافوبیا، باعث اضطراب هیجانی می‌شوند. آگورافوبیا یک نوع اختلال اضطرابی است که فردِ مبتلا، از یک موقعیت خاص واهمه دارد و از آن موقعیت دوری می‌کند. فرد در این موقعیت‌ها، به اشتباه، احساسِ گیر افتادن یا بی‌پناهی می‌کند؛ مانند سوار شدن در وسایل نقلیه‌ی عمومی، حضور در میان جمعیت زیاد در محیط سرپوشیده یا حتی فضای آزاد.

اکثر مردم با اجتناب از آنچه می‌ترسند، کنار می‌آیند؛ این اجتناب می‌تواند به صورت جدی باعث محدودیت در فعالیت‌های روزمره‌ی آن‌ها شود. حتی ترس‌های خفیف، مانند ترس از عنکبوت‌ها (آراکنوفوبیا) یا ترس از گُل‌ها، می‌توانند در زمره‌ی ترس‌های جدی به حساب آیند که بر عملکرد روزمره‌ی افراد تاثیرگذار هستند.

روانشناسانی که تخصص آن‌ها درمان فوبیاست، می‌توانند با استفاده از برخی تکنیک‌ها مانند مواجهه‌درمانی و گفتاردرمانی، به شما کمک کنند تا ترس خود را شناسایی و با آن مقابله کنید.

مشکلات رابطه

روابط می‌توانند تاثیرات آشکاری بر احساس شما داشته باشند. این، دربرگیرنده‌ی روابط شما با اعضای خانواده، همکاران، پارتنرها و دوستان‌تان می‌شود. اینکه برای مقابله با رابطه‌ای که سرچشمه‌ی اضطراب و پریشانی شماست، در پیِ کمک گرفتن باشید ابدا امری غیرعادی نیست. از قضا، روان‌درمانی می‌تواند به شما کمک کند تا آن دسته از روابطی را که نزد شما از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند، بهتر درک کنید و آن‌‌ها را تقویت کنید.

اغلبِ روانشناسان علاوه بر کار انفرادی با مراجعان، فرآیند درمان را به طرف مقابل رابطه، اعضای خانواده و حتی همکاران فرد نیز پیشنهاد می‌دهند.

خواب

اختلال خواب، می‌تواند زندگی روزمره‌ی شما را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد؛ این تاثیر می‌تواند خود را در طول روز، به صورت احساس خواب‌آلودگی و در شب، با احساس بی‌خوابی نشان دهد.

بی‌خوابی، غالبا برآمده از یک علت زمینه‌ای‌ست. اگر چه دارو می‌تواند خواب بهتری برای شما به ارمغان بیاورد، اما باید توجه داشت که دارو هرگز آن علتی را که باعث بی‌خوابیِ شما می‌شود، برطرف نخواهد ساخت.

بر اساسِ گفته‌ی محققانِ کلینیک مایو، درمان شناختی-رفتاری (CBT) یک درمان غیرداروییِ موثر برای بی‌خوابی به حساب می‌آید. در این راستا، بهتر است به دنبال یک روانشناس شناختی-رفتاری باشید که با تخصص درمانِ بی‌خوابی مشکل شما را برطرف سازد.

تروما و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

رویدادهای هولناک زندگی، مانند جنایات، تصادفات، و بلایای طبیعی می‌توانند حتی پس از پایان یافتن‌شان، تا مدت‌ها در ذهن ما تداوم یابند. با سپری شدن زمان، یک رویداد آسیب‌زا می‌تواند به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) منجر شود.

اختلال استرس پس از سانحه، خود را با علائمی مانند بازگشت به خاطره و رویدادهای گذشته، اجتناب و اضطراب هیجانی نشان می‌دهد. این می‌تواند شامل همه‌ی افراد، از جمله کودکان شود.

روان‌درمانی، در راستای این نوع اختلال، یک درمان موثر محسوب می‌شود. روان‌شناسان، در راستای مدیریت (PTSD) و کمک به مراجعان، از تکنیک‌هایی مانند درمان پردازش-شناختی (CPT) و آموزش تلقیح استرس (SIT) بهره می‌برند.

اهداف و تغییر وضعیت

کمکِ روان‌شناسان، تنها محدود به زمانی نیست که یک مشکل به مرحله‌ی تحمل‌ناپذیریِ خود می‌رسد؛ بلکه آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا برای مجموعه‌ای از تغییرات هیجان‌انگیز و در عین حال چالش‌برانگیز در زندگی، برنامه‌ریزی کنید؛ تغییراتی مانند جابجایی از یک شهر به شهر دیگر، شروع یک کسب‌و‌کار، بچه‌دار شدن یا تغییر وضعیت.

اتخاذِ یک رویکرد عمل‌گرایانه، می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین عملکرد خود را ارائه دهید؛ درست به همان روشی که یک ورزشکار، برای شرکت در یک رویداد ورزشی تمرین می‌کند.

برای روان‌درمانی، به چه کسی می‌توانم مراجعه کنم؟

طیف وسیعی از ارائه‌دهندگانِ خدمات درمانی، در زمینه‌ی درمانِ فردی، زوج‌ها، خانواده و ازدواج وجود دارد. آن‌ها عموما به ارائه‌ی خدمات مشاوره‌ای می‌پردازند و بعضا برای تشخیص بیماری‌های روانی یا انجام تست‌های تشخیصی، تحت آموزش قرار می‌گیرند.

ارائه‌دهندگانِ خدمات درمانی عبارتند از:

• روان‌پزشکان: آن‌ها پزشکانی هستند که در تشخیص و درمان اختلالاتِ روانی تخصص دارند. روان‌پزشکان می‌توانند دارو تجویز کنند، اما معمولا خدمات مشاوره‌ای ارائه نمی‌دهند.
• روان‌شناسان: آن‌ها نیز بیماری‌های روانی را تشخیص می‌دهند و درمان می‌کنند. روان‌شناسان، عموما خدمات مشاوره و سایر روش‌های درمانی را ارائه می‌دهند و معمولا مجوزی برای ارائه‌ی دارو ندارند. آن‌ها، غالبا از نزدیک، با سایر ارائه‌دهندگانِ خدمات درمانی همکاری می‌کنند.
• پرستاران، با تخصصِ روانپزشکی: این متخصصان، به مراجعان خود مشاوره و آموزش ارائه می‌دهند و در برخی از ایالت‌های آمریکا، می‌توانند دارو تجویز کنند.
• مشاوران: مشاورانِ حرفه‌ای دارای مجوز (LPC)، مشاوران سلامت روان، مشاوران مصرف الکل و مواد مخدر، مشاوران جانبازان و مشاوران معنوی در زمره‌ی مشاورانی قرار می‌گیرند که خدماتِ مشاوره‌ را درجهت حوزه‌ی تخصصی خود ارائه می‌دهند. گروهی از مشاوران قادر به تشخیص و درمان برخی از بیماری‌ها هستند، اما نمی‌توانند دارو تجویز کنند.
• مددکاران اجتماعی بالینی: این متخصصان، با مدرک کارشناسی ارشد در زمینه‌ی مددکاری اجتماعی فعالیت می‌کنند. آن‌ها مشاوره‌ی فردی و گروهی ارائه می‌دهند، اما قادر به تجویز دارو نیستند.

همواره مشخص نیست که باید کدام متخصص را انتخاب کنید. این انتخاب نه تنها به نیازها، دسترسی به بیمه‌ی درمانی و بودجه‌ی شما وابسته است، بلکه به عوامل خارج از کنترل‌- مانند متخصصان حاضر در محدوده‌ی شما- نیز بستگی دارد. البته که از روان‌درمانی آنلاین نیز نباید غافل شویم.

چگونه به دنبال دریافت کمک باشم؟

با یک ارائه‌دهنده‌ی خدمات درمانی شروع کنید

 یک مرحله برای یافتن کمک این است که با پزشکِ خانواده‌ی خود تماس بگیرید تا در مورد گزینه‌های موجود صحبت کنید. یک پزشک عمومی، مانند یک پزشک خانواده، می‌تواند نمایی کلی از گزینه‌های دست‌یافتنی در اختیارتان قرار دهد و چه بسا، شما را به یک پزشک متخصص ارجاع دهد.

از دوستان، خانواده، همکلاسی‌ها یا همکاران جویا شوید

دوستان و خانواده نیز ممکن است بتوانند شما را به یک تراپیست معرفی کنند.

از شرکتِ ارائه‌‌دهنده‌ی بیمه‌ی خود مطمئن شوید

اگر از خدماتِ بیمه‌ی درمانی برخوردار هستید، باید با شرکت ارائه‌دهنده‌ تماس بگیرید تا در رابطه با مواردی که تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند، اطلاعات بیشتری کسب کنید. شرکت بیمه‌، باید از این قابلیت برخوردار باشد که اطلاعات تماسِ تراپیست‌های موجود در محل زندگی‌تان را به شما ارائه دهد.

در جست‌و‌جوی یک درمانگر آنلاین باشید

از یک دیتابیسِ معتبر مانند «سیستم مکان‌یابِ روانشناس»، از طریق انجمن روانشناسی آمریکا (APA) یا از «سیستم مکان‌یاب خدمات درمانِ سلامتِ رفتاری» متعلق به سازمان خدمات بهداشت روانی و سوء‌مصرف مواد (SAMHSA) استفاده کنید.

برنامه‌ریزی برای گرفتنِ یک نوبت پزشکی، شروعی عالی محسوب می‌شود. اگر قصد دارید یک تراپیست مناسب را انتخاب کنید، احتمالا در مقاطع مختلف، به ملاقات با بیش از یک متخصص نیاز دارید. در نظر داشته باشید که اگر برای اولین بار است که با یک تراپیست ملاقات می‌کنید و از قضا او را درک نمی‌کنید یا به او و روش کارش علاقه‌ای ندارید، به این معنا نیست که فرآیندِ روان‌درمانی برای شما بی‌اثر است. در چنین شرایطی، سعی کنید با یک تراپیستِ دیگر صحبت کنید.

اگر در مسیر درمان احساس دلسردی به سراغ‌تان آمد، هرگز فراموش نکنید که صرف کردنِ زمان برای یافتن فردی که بتواند در درازمدت از شما حمایت کند، بسیار ارزشمند است. شما باید تواناییِ آن را داشته باشید که به یک درمانگر مناسب اعتماد کنید.

منبع مقاله

https://www.healthline.com/health/do-i-need-therapy#How-to-find-help

مترجم: مجید صادق‌حسینی