اختلال های خوردن

تعریف اختلال‌ های خوردن

اختلال های خوردن شرایط سلامت روانی هستند که بر نحوه تفکر، احساس و رفتار فرد دررابطه‌با غذا، غذاخوردن، وزن و شکل بدن تأثیر می‌گذارند. اختلال های خوردن می‌تواند مشکل­های جسمی و روانی جدی ایجاد کند که می‌تواند در سلامت، رفاه و عملکرد روزانه فرد اختلال ایجاد کند. اختلال های خوردن می‌تواند هر کسی را بدون درنظرگرفتن سن، جنسیت، قومیت یا پیشینه تحت‌تأثیر قرار دهد. بااین‌حال، آنها در میان نوجوانان و جوانان، به‌ویژه زنان، شایع‌تر هستند.

انواع اختلال های خوردن

انواع مختلفی از اختلال های خوردن وجود دارد که هر کدام علائم و دلایل خاص خود را دارند. برخی از شایع‌ترین اختلال های خوردن عبارت‌اند از:

• بی‌اشتهایی عصبی: این وضعیتی است که در آن فرد سعی می‌کند با محدودکردن غذای خود، ورزش بیش از حد یا استفاده از روش‌های دیگر برای کاهش وزن، وزن خود را تاحدامکان پایین نگه دارد. فرد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی ترس شدیدی از افزایش وزن دارد و درک نادرستی از شکل و اندازه بدن خود دارد.
• پرخوری عصبی: این وضعیتی است که در آن فرد دوره‌هایی از پرخوری و به دنبال آن دوره‌های پاک‌سازی را تجربه می‌کند. پرخوری شامل خوردن مقادیر زیادی غذا در مدت‌زمان کوتاه، اغلب مخفیانه و بدون کنترل است. پاک‌سازی شامل تلاش برای خلاص‌شدن از شر کالری مصرف شده توسط استفراغ، استفاده از ملین‌ها یا ورزش بیش از حد است. یک فرد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است وزن طبیعی یا کمی بالاتر از حد طبیعی داشته باشد، اما از شکل و اندازه بدن خود بسیار ناراضی است.
• اختلال پرخوری: این وضعیتی است که در آن فرد بدون پاک‌سازی دچار پرخوری می‌شود. فرد مبتلا به اختلال پرخوری در مدت کوتاهی مقدار زیادی غذا می‌خورد که اغلب مخفیانه و بدون کنترل است. آنها بعد از پرخوری احساس گناه، شرم یا ناراحتی می‌کنند. فرد مبتلا به اختلال پرخوری ممکن است دارای اضافه‌وزن یا چاقی باشد، اما نه همیشه.

عوامل مؤثر در ایجاد اختلال های خوردن

اختلال های خوردن شرایط پیچیده و چندعاملی هستند که هیچ علت واحدی ندارند. برخی از عوامل احتمالی که ممکن است در ایجاد  اختلال های خوردن  نقش داشته باشند عبارت‌اند از:

• عوامل بیولوژیکی: این عوامل شامل استعداد ژنتیکی، تغییرهای هورمونی، شیمی مغز و شرایط سلامت جسمانی است که ممکن است بر اشتها، متابولیسم یا خلق‌وخوی تأثیر بگذارد.
• عوامل روان‌شناختی: این عوامل شامل ویژگی‌های شخصیتی، مانند کمال‌گرایی، عزت‌نفس پایین، یا تکانشگری است. مشکل­های سلامت روان، مانند افسردگی، اضطراب، یا تروما؛ و تحریف‌های شناختی، مانند انتظارهای غیرواقعی، خودگویی منفی، یا تفکر سیاه‌وسفید نیز از عوامل مؤثر بر اختلال های خوردن است.
• عوامل اجتماعی: این عوامل شامل هنجارها و ارزش‌های فرهنگی است که بر لاغری، زیبایی یا تناسب‌اندام تأکید دارند. عوامل اجتماعی می‌تواند شامل این موارد باشد: تأثیرهای رسانه‌ای که ایده‌آل‌های بدن غیرواقعی یا ناسالم را ترویج می‌کنند. فشار همسالان یا قلدری که ممکن است بر تصویر بدن یا ارزش خود تأثیر بگذارد و پویایی خانواده یا روابطی که ممکن است شامل تعارض، انتقاد یا عدم حمایت باشد.

اختلال­ها و بیماری‌های همایند با اختلال های خوردن

بیماری‌های همراه شرایطی هستند که همراه با اختلال دیگری رخ می‌دهند. اختلال های خوردن اغلب با بیماری‌های روانپزشکی و پزشکی مختلف همراه است که می‌تواند بر شدت، دوره و درمان اختلال خوردن تأثیر بگذارد. برخی از شایع‌ترین بیماری‌های روانپزشکی اختلال های خوردن عبارت‌اند از:

• اختلال خلقی که با غم و اندوه مداوم، عزت‌نفس پایین، ناامیدی و ازدست‌دادن علاقه به فعالیت مشخص می‌شود. افسردگی می‌تواند قبل از یک اختلال خوردن، هم‌زمان یا به دنبال آن رخ دهد. افسردگی همچنین می‌تواند علائم یک اختلال خوردن را بدتر کند و خطر خودکشی را افزایش دهد.
• گروهی از اختلال‌های روانی که شامل ترس بیش از حد، عصبی بودن یا نگرانی است. اختلال‌های اضطرابی می‌تواند شامل اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال وسواس فکری – اجباری (OCD) و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) باشد. اختلال‌های اضطرابی همچنین می‌توانند قبل از یک اختلال خوردن، هم‌زمان یا به دنبال آن بروز کنند. اختلال‌های اضطرابی می‌توانند با افزایش استرس، کمال‌گرایی و اجتناب به ایجاد و حفظ یک اختلال خوردن کمک کنند.
• وضعیتی که شامل مصرف مشکل‌ساز الکل یا مواد مخدر می‌شود که باعث اختلال در عملکرد یا ناراحتی می‌شود. اختلال‌های مصرف مواد ممکن است به دلایل مختلفی مانند مقابله با احساس‌ها منفی، افزایش کاهش وزن یا پنهان‌کردن گرسنگی با اختلال های خوردن همراه باشد. اختلال‌های مصرف مواد می‌تواند با افزایش خطرهای پزشکی، اختلال در انگیزه و تداخل در درمان، درمان و بهبود اختلال خوردن را پیچیده کند.

برخی از شایع‌ترین بیماری‌های همراه اختلال های خوردن عبارت‌اند از:

• گروهی از شرایط که بر تعامل بین سیستم عصبی و سیستم غدد درون‌ریز (غدد تولیدکننده هورمون) تأثیر می‌گذارد. اختلال‌های نورواندوکرین می‌تواند شامل کم‌کاری تیروئید (عملکرد کم تیروئید)، دیابت شیرین (قند خون بالا) و پوکی‌استخوان (تراکم استخوان پایین) باشد. اختلال‌های عصبی غدد درون‌ریز می‌تواند ناشی از یک اختلال خوردن به دلیل سوءتغذیه، کاهش وزن یا رفتارهای پاک‌سازی باشد. اختلال‌های نورواندوکرین می‌تواند متابولیسم، رشد و تکامل بدن را تحت‌تأثیر قرار دهد.
• گروهی از شرایطی که بر دستگاه گوارش تأثیر می‌گذارد، مانند معده، روده، کبد و پانکراس. اختلال‌های گوارشی می‌تواند شامل بیماری ریفلاکس معده (GERD)، گاستریت (التهاب پوشش معده)، یبوست، اسهال، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و پانکراتیت (التهاب پانکراس) باشد. اختلال‌های گوارشی می‌تواند ناشی از یک اختلال خوردن به دلیل پرخوری، استفراغ، سوءمصرف ملین‌ها یا گرسنگی باشد یا توسط آن تشدید شود. اختلال‌های گوارشی می‌تواند باعث نفخ، حالت تهوع، استفراغ و سوء جذب شود.
• گروهی از شرایطی که بر قلب و عروق خونی تأثیر می‌گذارد. اختلال‌های قلبی عروقی می‌تواند شامل آریتمی (ضربان قلب نامنظم)، برادی‌کاردی (ضربان قلب کند)، افت فشارخون (فشارخون پایین) و کاردیومیوپاتی (آسیب عضله قلب) باشد. اختلال‌های قلبی عروقی می‌تواند ناشی از یک اختلال خوردن به دلیل عدم تعادل الکترولیت، کم‌آبی یا کاهش شدید وزن باشد یا توسط آن تشدید شود. اختلال‌های قلبی عروقی می‌تواند باعث درد قفسه سینه، غش، سرگیجه و ایست قلبی شود.

اینها نمونه‌هایی از بیماری‌های همراه اختلال های خوردن است. بااین‌حال، ممکن است شرایط دیگری وجود داشته باشد که در اینجا ذکر نشده است که می‌تواند با اختلال های خوردن نیز همراه باشد؛ بنابراین، اگر شما یا شخصی که می‌شناسید با اختلال خوردن و سایر مشکل­های سلامت روانی یا جسمی دست‌وپنجه نرم می‌کند، مهم است که به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.

درمان اختلال های خوردن

اگر فکر می‌کنید ممکن است اختلال خوردن داشته باشید، باید دراسرع‌وقت با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید. آنها می‌توانند وضعیت شما را تشخیص دهند و بهترین گزینه‌های درمانی را برای شما توصیه کنند. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• دارو: برخی داروها می‌توانند به کاهش علائم اختلال های خوردن یا درمان مشکل­های زمینه‌ای سلامت روان کمک کنند. بااین‌حال، ممکن است عوارض جانبی داشته باشند یا با سایر داروها تداخل داشته باشند؛ بنابراین، قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک خود مشورت کنید و فواید و خطرهای آن را به‌دقت بسنجید.
• روان‌درمانی: این نوعی مشاوره است که به شما کمک می‌کند تا احساس‌ها خود اندیشه‌ها، و رفتارهای مرتبط با غذا، غذاخوردن، وزن، و فرم بدن را درک کنید. همچنین به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های مقابله‌ای، اعتمادبه‌نفس، و تصویر بدن سالم‌تری را توسعه دهید. انواع مختلفی از روان‌درمانی وجود دارد، مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، درمان بین‌فردی (IPT) یا درمان خانواده محور (FBT)
• مشاوره تغذیه: این یک نوع راهنمایی است که به شما کمک می‌کند تا با عادت­های غذایی سالم تغذیه متعادل، و اهداف واقعی وزنی آشنا شوید. همچنین به شما در برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی نظارت بر میزان مصرف غذا، و کنارآمدن با نشانه‌های گرسنگی کمک می‌کند،
• گروه‌های حمایتی: گروه‌هایی از افرادی هستند که تجربه­های مشابهی در مورد اختلال های خوردن دارند و از یکدیگر حمایت عاطفی، توصیه عملی، و تشویق می‌کنند.

اختلال های خوردن تقصیر شما نیست و به این معنی نیست که شما ضعیف یا ناقص هستید. آنها شرایط رایج و قابل‌درمان هستند که افراد زیادی را در سراسر جهان تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. با درمان و حمایت مناسب، شما می‌توانید از اختلال های خوردن بهبودیافته و از یک زندگی سالم و رضایت‌بخش لذت ببرید.

تهیه شده در بهترین کلینیک روانشناسی – نیک آرام