در حالی که درمانگرانِ بسیاری وجود دارند که به ارائه‌ی خدمات روان‌درمانی مشغول هستند، اما پیدا کردنِ آن درمانگری که شما به کار او علاقه داشته باشید، به اقداماتی ویژه نیاز دارد، مخصوصا اگر پیش از این هرگز به درمانگر مراجعه نکرده باشید. در اینجا به موضوعاتی مهم اشاره شده است که باید آن‌ها را در نظر بگیرید:
آیا درمانگر انتخابیِ شما مجوز دارد؟
هر کدام از ایالات آمریکا، مسئول ارائه‌ی تضمین و نظارت بر صلاحیت درمانگرانِ همان ایالت، برای ارائه‌ی خدمات درمانی، هستند. تنها آن دسته از درمانگرانی که از آموزش دقیق و مناسب برخوردار بوده‌اند، مجوز درمان را دریافت خواهند کرد.
در صورت داشتن بیمه‌ی درمانی، باید اطمینان حاصل کنید که آیا بیمه‌ی شما خدمات درمانگر مدنظرتان را پوشش می‌دهد یا خیر؟ آیا این پوشش درمانی، محدودیتی را برای تعداد جلسات شما در نظر گرفته است یا خیر؟
یک روش دیگر برای یافتن یک درمانگر خوب، پرسش از دوستان یا پزشک خود است. این احتمال وجود دارد که این افراد، به یک درمانگر اعتماد داشته باشند و او را به شما پیشنهاد دهند. اگرچه یافتن یک درمانگر کار چندان دشواری به حساب نمی‌آید، اما چیزی که ممکن است این فرآیند را طولانی‌تر کند یافتنِ درمانگری است که از نظر شما «خوب» باشد.
در اینجا چند نکته مفید وجود دارد:
با درمانگر خود به صورت تلفنی تماس بگیرید و بررسی کنید که آیا او با شیوه‌ی «درمان مبتنی بر شواهد» که مناسب درگیریِ ذهنیِ شما باشد، آشنایی دارد؟ آیا درمانگر انتخابیِ شما، اساسا از این روش در طول درمان استفاده می‌کند یا خیر؟
درمان مبتنی بر شواهد (EBT)، به درمانی اطلاق می‌شود که با شواهد علمی پشتیبانی می‌شود؛ به این معنا که پیش از این مطالعاتی انجام شده، تحقیقات گسترده‌ای در مورد یک درمان خاص ثبت شده و در نهایت موفقیت‌آمیز بودن آن ثابت شده است. هدف EBT تشویق به استفاده از آن دسته از درمان‌های صحیح و موثر است که ممکن است به نتایجی دست یابند، و البته استفاده از درمان‌های اثبات‌نشده و احتمالا نادرست را کاهش دهند.
EBT از جمله درمان‌هایی است که به صورت علمی مورد آزمایش قرار گرفته و اثربخشی آن مسجل شده است. این نوع درمان (به عنوان مثال برای افسردگی، اضطراب، حملات پانیک، شب‌ادراریِ کودکان، اختلال وسواسی-جبری) بر اساس تحقیقات منتشرشده و متشکل از مطالعات معین و در مواجهه با معیارهای مقبول انجام می‌شود.
از درمانگر مدنظرِ خود بپرسید که آیا تا به حال با دغدغه‌های روانیِ امثال شما برخوردی داشته است یا خیر؟ برخی از درمانگران تنها در راستای درمان کودکان، خانواده، بزرگسالان یا افراد مسن تخصص دارند. برخی از درمانگران ممکن است در مورد حلِ آن مسئله‌ای که باعث نگرانی شما شده است، تجربه‌ی فراوانی داشته باشند. در صورت امکان، از میزان تجربه‌ی آن‌ها، مطلع شوید.
پیش از مراجعه به یک درمانگر، نسبت به حق ویزیت آن درمانگر اطلاع پیدا کنید؛ هزینه‌ی جلساتِ از دست‌رفته و در صورت امکان، تعداد جلسات احتمالیِ درمان، از جمله مواردی است که باید به آن‌ها توجه کنید.
به محل و ساعت جلسات درمانی دقت کنید. آیا درمانگر شما، تا حدی در دسترس است که بتوانید او را در شرایط اضطراری ملاقات کنید یا خیر؟ آیا جلسات درمانیِ او در یک کلینیک برگزار می‌شود یا در یک مرکز بهداشت روان، دانشکده‌ی پزشکی، مطب مستقل یا محیطی دیگر؟
از نوع درمانی که درمانگر شما از آن بهره می‌برد، اطلاع پیدا کنید؛ (به عنوان مثال، درمان طولانی‌مدت یا درمان کوتاه‌مدت، درمان فردی یا گروهی، جهت‌گیری نظری). توجه داشته باشید که آیا این نوع درمان، با انتظارات شما منطبق است یا خیر؟
همواره به یاد داشته باشید که فرآیندِ «انتخاب درمانگر» یک موضوع کاملا شخصی به حساب می‌آید. هیچ درمانگری در دنیا وجود ندارد که برای تمامِ مراجعان «خوب» محسوب شود. چیزی که اهمیت دارد این است که نسبت به درمانگر انتخابی خود، اعتماد داشته باشید و متقابلا او نیز بتواند در مسیر رفع مشکلات به شما کمک کند.
پس از دستیابی به تمام یا بخشی از اطلاعات فوق، بهتر است اندکی به خود زمان بدهید تا بتوانید به تمام این موارد فکر کنید. ممکن است تمایل داشته باشید که قرارهای اولیه را با یک یا دو درمانگرِ احتمالی تنظیم کنید و دریابید که چقدر با آن‌ها احساس راحتی می‌کنید. در نهایت، این نکته را همواره به خاطر بسپارید: در مسیر یافتن یک درمانگر مناسب، برای خود وقت بگذارید!
منبع مقاله:
https://www.apa.org/ptsd-guideline/patients-and-families/finding-good-therapist
مترجم: مجید صادق‌حسینی