هر چه سن انسان بالاتر برود، خوابیدن نیز دشوارتر می‌شود. یک مطالعه‌ی جدید نشان داده است که برای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های مزمن، باید حداقل چند ساعت در شب بخوابید. بر اساس این مطالعه، افراد بالای پنجاه سال، به حداقل پنج ساعت خواب در شبانه‌روز نیاز دارند تا از این طریق بتوانند خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن را کاهش دهند.
نتایج این مطالعه نشان داده است افرادی که در طول شب بیشتر می‌خوابند، در زمینه‌ی ابتلا به بیماری‌های گوناگون در آینده مصونیتِ بیشتری دارند. این در حالی است که افراد با آپنه‌ی خواب یا خواب کوتاه‌تر (کمتر از پنج ساعت)، جهش چشمگیری در خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن (مانند بیماری قلبی، دیابت، چاقی، فشار خون بالا و…) دارند.
آپنه یا وقفه‌ی تنفسی در خواب، یک نوع اختلال خواب است که باعث توقف یا کاهش تنفس برای مدتی کوتاه (اما با تعداد دفعات زیاد) در طول خواب می‌شود. هر توقف می‌تواند حدود چندین ثانیه باشد. معمولا تعداد زیادی توقف، در طول یک شب اتفاق می‌افتد (ده‌ها یا حتی صدها بار). هر کدام از این دوره‌ها یک «آپنه» نامیده می‌شود. اکثر این دوره‌ها با صدای خرخر بلند همراه است که در بعضی موارد با صدا و احساس خفگی نیز همراه می‌شود که در آن فرد ناگهان با حالت خفگی از خواب بیدار می‌شود. به دلیل اهمیت خواب در سلامتی فرد و همچنین استرس ناشی از بیداری‌های مکرر، به دلیل حس خفگی در طول شب، آپنه‌ی خوابِ درمان‌نشده می‌تواند در درازمدت به مشکلات جدی مانند سکته، حمله قلبی، دیابت نوع دوم، فشار خون بالا، چاقی، ضعف حافظه و افسردگی منجر شود.
بر اساس مطالعه‌ای که در مجله‌ی پلاس مدیسن منتشر شده است، افراد مسن برای سالم ماندن باید حداقل پنج ساعت در روز بخوابند.
محققان حدود هشت هزار کارمندِ دولت، با سنی بیشتر از پنجاه سال را در بریتانیا مورد‌مطالعه قرار دادند که تمام این افراد فاقد بیماری بودند و در نهایت نیز به امراض چندگانه (بیش از دو بیماری همزمان) مبتلا نشدند؛ سپس آن‌ها نتایج یک مطالعه‌ی دیگر را به قصدِ یافتن ارتباط بین «مدت زمان خواب» و «احتمال وقوع بیماری مزمن» مورد بررسی قرار دادند.
نتیجه‌ی نهایی نشان داد افرادی که کمتر از پنج ساعت می‌خوابند، سی درصد بیشتر از افرادی که یک خواب هفت‌ساعته را تجربه می‌کنند، در معرض ابتلا به بیماری‌های مختلف قرار دارند. با نگاهی به داده‌های دو مطالعه‌ی مذکور، افرادی که کمتر می‌خوابند، بیشتر در معرضِ ابتلا به یک بیماری مزمن یا امراض چندگانه قرار دارند و متعاقبا احتمال خطر مرگ در آن‌ها بالاتر است.
محققان پیشنهاد می‌دهند با وجود اینکه همه‌ی ما- در یک شرایط ایده‌آل- باید حدود هشت ساعت بخوابیم، اما در صورت عدم تحقق این موضوع (به علت نوع برنامه‌‌‌‌ریزی ما در زندگی) بر اساس یافته‌های جدید، «پنج ساعت» دیگر حداقل زمانی است که باید برای خوابیدن در نظر بگیریم.
چگونه برخی افراد با وجود کم‌خوابی می‌توانند همان عملکرد همیشگی را در طول روز داشته باشند؟
همواره دیده‌ایم که برخی افراد بیشتر از چهار ساعت در شب نمی‌خوابند، اما با این وجود موقع بیدار شدن بسیار سرحال و آماده‌ی مواجهه با روز هستند.
در همین راستا، محققانِ دانشگاه کالیفرنیای سانفرانسیسکو، بیش از پنجاه خانواده را مورد بررسی قرار دادند که اعضای آن‌ها با کمتر از شش‌ساعت‌و‌نیم خواب در شب، می‌توانستند عملکرد مناسبی را در طول روز ارائه دهند. آن‌ها با بررسی دی.ان.ای اعضای این خانواده‌ها و یک جهش ژنتیکی، ژن ADRB1 را جدا کردند؛ ژنی که بر اساس باور محققان، می‌توانست مسببِ این توانمندیِ بارز باشد. نتیجه همان چیزی بود که انتظار می‌رفت: این جهش در تمام افرادی که به کمتر از شش ساعت خواب در شب نیاز داشتند، یافت شد و حتی تعدادی از آن افراد حتی با چهار ساعت خواب نیز عملکرد مناسبی در طول روز داشتند.
مترجم: مجید صادق‌حسینی